Opinie - 'Belgische spaarder, durf te beleggen'

De Belg parkeerde zijn geld nooit zo massaal op de zichtrekening als vandaag. Dat bleek eind vorige week uit cijfers van de Nationale Bank. De belegger haalt zijn neus op voor aandelen en fondsen. De volatiliteit op de beurs, het gebrek aan vertrouwen in de banken, de brexit en het kluwen aan overheidsregels zorgen ervoor dat ze de spaarcenten liever in een sok onder hun matras stoppen of een appartement aan zee kopen. Maar de grootste boosdoener om niet meer te beleggen is het ongeduld van de Belg.

_{Door Steven De Punt, partner van onafhankelijk vermogensbegeleider Fortuna Financial Group}

De Belg parkeerde zijn geld nooit zo massaal op de zichtrekening als vandaag. Dat bleek eind vorige week uit cijfers van de Nationale Bank. De belegger haalt zijn neus op voor aandelen en fondsen. De volatiliteit op de beurs, het gebrek aan vertrouwen in de banken, de brexit en het kluwen aan overheidsregels zorgen ervoor dat ze de spaarcenten liever in een sok onder hun matras stoppen of een appartement aan zee kopen. Maar de grootste boosdoener om niet meer te beleggen is het ongeduld van de Belg.

Ons jachtige leven heeft van beleggen een vies woord gemaakt. Wat we vandaag willen, moeten we morgen al hebben. Alles moet snel gaan. Beleggen is echter geen vluchtige hobby. Beleggen vraagt tijd. En tijd, dat heeft de Belg vandaag niet meer. Als ik met geïnteresseerde beleggers bij mij op kantoor praat over het rendement van een belegging, dan spreek ik altijd over een gemiddelde prognose over een periode van 8 à 10 jaar. Maar als het rendement na 12 maanden die prognose niet weerspiegelt, panikeren ze. Dan investeren ze toch liever snel in een appartementje aan de Belgische kust. Daar kunnen ze morgen al in de file naartoe rijden. Of verhuren als ze er zelf niet zijn. In mijn ogen is dat een foute keuze.

Beleggen is weldoordachte keuzes maken en geduld hebben. Alleen zo strijk je een mooi rendement op. Dat lijkt een eenvoudige stelling, maar veel Belgen lappen die aan hun laars. Niet verwonderlijk: slechts 1 op de 10 Belgen blijkt te weten hoe een belegging werkt. Ze hebben de basisprincipes dan ook nooit op school geleerd. En ook de financiële crisis uit 2008 deed de reputatie van beleggen geen goed. Die dreef de Belg naar de groeiende zeepbel van vastgoed. De Belg moet beseffen dat beleggen hen een beduidend hoger rendement kan opleveren dan de verhuur van een appartement. Zo’n appartement brengt iets op, maar heeft ook hoge kosten. Die kunnen probleemloos concurreren met de speculatietaks. 

Daarom vraag ik alle Belgen: laat de zichtrekening en vastgoed links liggen. Durf opnieuw te beleggen. Maar doe het volgens de regels van de kunst. Met geduld en spreiding. Ga voor een gemengde portefeuille met zoveel mogelijk activa. Obligaties, aandelen, cash, grondstoffen, maar bijvoorbeeld ook goud verdienen een plaats in elke portefeuille. En voor wie echt niet kan weerstaan aan vastgoed, zijn er altijd nog vastgoedbevaks. Als je je portefeuille daarnaast geografisch spreidt over Europa, de Verenigde Staten, Latijns-Amerika en Azië en je de moed hebt om niet elke dag naar het rendement van je beleggingsportefeuille te kijken, kan er weinig fout lopen. Je zal niet de hoogste toppen scheren, maar wel heel wat meer verdienen dan met je appartementje of je geld op je zichtrekening te laten staan.

Laat ons met z’n allen het teveel aan geld op de zichtrekening investeren in een beleggingsportefeuille. Het kan niet de bedoeling zijn het huidige record van 75 miljard euro op de zichtrekening te breken voor het einde van het jaar. En met iedereen bedoel ik ook echt iedereen. Wie net afgestudeerd is en de eerste passen op de arbeidsmarkt zet, kan ook een mooie beleggingsportefeuille opbouwen. Start met kleine stukjes fondsen en vul ze op tijd en stond aan met iets extra’s. Stap voor stap, geduldig. En als tot slot de overheid geen nieuwe taksen uit de hoed tovert, dan ben ik ervan overtuigd dat het opnieuw een mooi huwelijk wordt tussen de Belg en beleggen.