Toilet vraagt zelf om schoongemaakt te worden

De toiletten, de temperatuur en het bedrijfsrestaurant zijn de grootste bronnen van frustratie op onze werkplek. Dat blijkt uit onafhankelijk internationaal onderzoek. Om die frustraties weg te werken, zet facilitaire dienstverlener ISS in op sensortechnologie en big data, die het onder meer mogelijk maakt dat toiletten zelf signaleren wanneer het tijd is voor de schoonmaak.

 

Bijna de helft van de werknemers is niet tevreden met de netheid van toiletten en de kwaliteit van de bedrijfskeuken. Driekwart van de werknemers zegt ontevreden te zijn over de klimaatregeling. Dat blijkt uit onafhankelijk internationaal onderzoek in meer dan 50 landen en bij 155.000 werknemers, de Leesman Index.

“Door onderzoek hebben we een goed beeld van wat maakt of iemand tevreden is met zijn werkplek. De properheid van de toiletten, de temperatuur en het bedrijfsrestaurant zorgen voor het meeste ongenoegen, terwijl acht op de tien werknemers dat allemaal wel erg belangrijk vinden.”

Klaartje Van Rossem, specialiste sensortechnologie bij ISS.

 

	Top 10 van elementen die invloed hebben op de beleving van de werkplek
		belangrijk %	tevreden %
1	bureau	93,3	72,6
2	stoel	92,1	67,1
3	koffie, thee, frisdrank	88,9	63,7
4	algemene properheid	82,8	59,0
5	computers	82,1	66,0
6	toiletten	81,0	47,9
7	printers, kopieertoestellen, scanners	80,9	66,7
8	klimaatregeling	80,7	26,9
9	telefonie	80,3	68,3
10	bedrijfsrestaurant	79,5	48,8

 

Om komaf te maken met die frustraties, werkt ISS volop aan sensortechnologie. ISS is voortdurend bezig met het juist afstellen van die sensoren. Dat is nodig om de foutenmarge van de data die de sensoren doorsturen tot het minimum te beperken. Hierdoor is de sensortechnologie die ISS gebruikt de meest geavanceerde die momenteel op de markt.

“Nu worden toiletten volgens vaste schema’s schoongemaakt, en bestaat de kans dat ze een groot stuk van de dag minder fris of zelfs echt vuil zijn. Door sensoren op de deuren van de toiletten, weten we welke toiletten in ons gebouw veel, en welke weinig worden gebruikt. En dus kunnen we op basis van die data meten wanneer een toilet schoongemaakt moet worden. Dat is efficiënter en de gebruikers zijn natuurlijk meer tevreden.”

Hetzelfde geldt voor de bedrijfsrestaurants. Sensoren en camera’s meten hoeveel mensen in een gebouw zijn. Zo weet de keuken heel goed hoeveel maaltijden ze moet voorbereiden.

“We gaan allerlei data die de sensoren verzamelen combineren. Zo kunnen we algoritmes bouwen die ons met grote statistische zekerheid vertellen hoeveel warme maaltijden, hoeveel vegetarische schotels of hoeveel broodjes klaargemaakt moeten worden. En zo kunnen bedrijfskeukens verspilling tegengaan.”

Klaartje Van Rossem, ISS    

 

De werkplek gaat ‘spreken’

Bedrijven die nu nieuwe kantoren bouwen of verbouwen, kunnen een hele reeks sensoren in hun gebouw, de ramen en deuren of het meubilair integreren. Die sensoren houden tal van variabelen bij. Naast temperatuur, licht en luchtkwaliteit meten ze ook voorraadniveaus in automaten of zeeppompjes. Of ze detecteren hoe vaak liften worden gebruikt, deuren worden geopend en hoe intensief werkplekken en vergaderruimtes worden bezet op verschillende momenten van de dag.

 

“Op die manier ‘gaat de werkplek spreken’. Door alle verzamelde data goed te verwerken,  kunnen allerlei diensten in het gebouw, zoals onthaal, catering, schoonmaak of onderhoud beter worden inspelen op de reële behoeften van de mensen in het gebouw. De dienstverlening gebeurt waar en wanneer er nood aan is, en niet langer op basis van lukraak gekozen tijdschema’s.”

Wat is dan de impact van die sensortechnologie?

“Deze technologie vergroot niet alleen het welbevinden op het werk, het levert ook een financiële besparing op. Want de sensoren worden steeds betaalbaarder, en er is een performant netwerk om alle geregistreerde data naar servers door te sturen. Op basis van die data worden algoritmes ontwikkeld om verschillende diensten efficiënter te organiseren. Gevolg: bedrijven kunnen makkelijk een kostenbesparing realiseren van 10 tot 15%.” 

Klaartje Van Rossem